Merbau.
Drewno merbau pozyskiwane jest z dwóch gatunków drzew- Intsia bijuga (Colebr.) Kuntze i l. palembianca Miq. Drzewa merbau wystepują w klimacie równikowym, wybitnie wilgotnym, przede wszystkim w lasach tropikalnych Oceanii i południowo- wschodniej Azji. Rośliny te dorastają do 40-45 m wysokości, a ich pnie pokrywa szara, łuszcząca się kora o grubości około 1 cm. Pień o średnicy dochodzącej do 70-150 cm, a czasem i większej, jest często pozbawiony gałęzi do wysokości 5-10m. Świeżo przetarte drewno merbau ma dość charakterystyczny ziemisty zapach. Cechą charakterystyczną drewna merbau jest to, że niektóre z naczyń wypełnione są żółtym, połyskującym pyłem, który pod przezroczystymi powłokami malarsko - lakierniczymi do złudzenia przypomina złote inkrustacje w kształcie drobnych pasemek. Innym elementem urozmaicającym rysunek tego drewna jest obecność dosyć wąskich, jednorodnych promieni drzewnych. W Polsce stosuje się do produkcji podłóg, blatów, schodów oraz w meblarstwie, a także w stolarstwie artystycznym. Dość nietypowym zastosowaniem jest wyrób z niego rękojeści i łoża broni palnej (głównie myśliwskiej i sportowej) oraz instrumentów muzycznych.
Kamień wulkaniczny.
Kamienie wulkaniczne – są pochodną skał magmowych, które swoje powstanie zawdzięczają zjawisku wulkanizmu, podczas którego magma zastyga pod postacią lawy pod albo na powierzchni Ziemi. Skład obydwu będzie się różnił, ponieważ zastygająca lawa oddaje do atmosfery wodę, a więc nie mogą w niej powstawać minerały zawierające takie związki. Skały wulkaniczne mogą powstawać bezpośrednio z lawy (skały wylewne) lub z materiału gwałtownie wyrzuconego w powietrze przez wulkan (skały piroklastyczne). Najdrobniejsze cząstki skał piroklastycznych mogą krążyć w atmosferze przez wiele lat po czym opadają na Ziemię najczęściej już w postaci stałej. Do skał piroklastycznych zaliczyć można kamienie wulkaniczne, pumeks, popioły wulkaniczne i tufy.
pl
